''Ζητάμε δικαιοσύνη''...

Το κλείσιμο της υπόθεσης της απόδοσης ευθυνών στους λιμενικούς για την πολύνεκρη τραγωδία στο Φαρμακονήσι από τον Εισαγγελέα του Ναυτοδικείου Πειραιά, ήταν το θέμα  της Συνέντευξης Τύπου που παραχώρησαν την Πέμπτη 31 Ιουλίου, στην Αίθουσα Τελετών του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, το ‘’Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες’’, η Ελληνική Ένωση για τα δικαιώματα του Ανθρώπου, το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών και η Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών. 

''Αυτό δεν θα το αφήσουμε έτσι... Οι ευθύνες θα αποδοθούν όπου αναλογούν''...

Δεν είναι πόλεμος, είναι γενοκτονία...

Λένε στην τηλεόραση πως είναι ένας πόλεμος μεταξύ δύο στρατευμάτων. Λένε πως είναι μια σύγκρουση μεταξύ δύο αντιμαχόμενων στρατοπέδων. Μια ισορροπημένη σύγκρουση που οφείλουμε να κρατάμε ίσες αποστάσεις.
Κι όμως!
Οι αριθμοί τους διαψεύδουν καθημερινά...

Για κάθε παιδάκι που χάνεται στο Ισραήλ, αναλογούν 11,9 νεκρά παιδιά στην Παλαιστίνη...

Πεθαίνοντας στη Γάζα...

Είναι ποτέ δυνατόν ο τόπος που ζει κάποιος να είναι και ο παράγοντας που καθορίζει το αν θα συνεχίσει ο άνθρωπος αυτός να ζει; 

Την ώρα που ο υπόλοιπος "πολιτισμένος" κόσμος έχει στραμμένο το βλέμμα του στα γήπεδα της Βραζιλίας και στη φιέστα των πολυεθνικών της FIFA, στην στενή αυτή λωρίδα γης, τη Γάζα, ο Ισραηλινός στρατός διαπράττει μια γενοκτονία βομβαρδίζοντας αδιακρίτως κατοικημένες περιοχές.

Για πόσο ακόμα θα συνεχίσουμε να κλείνουμε τα μάτια μας και να στρέφουμε το βλέμμα μας μακριά από τις "ενοχλητικές" εικόνες; Για πόσο ακόμα θα αδιαφορούμε για τα εγκλήματα που διαπράττονται στο όνομα των θρησκειών και των εθνών, για λίγα μέτρα γης;

Αν η εικόνα αυτή ήταν τραβηγμένη στη Νέα Υόρκη ή το Βερολίνο, ο κόσμος όλος θα μιλούσε για αδίστακτους τρομοκράτες... Είναι όμως τραβηγμένη στη Γάζα...

 

Κοντά στο τέλος...

Το ξέρεις πως θα έρθουν κι αυτές οι στιγμές. Τις περιμένεις. Το ξέρεις και τις τρέμεις. Και είναι άπειρες οι φορές που ένα απλό σφίξιμο στο στομάχι ή ένα πετάρισμα στο στήθος σε κάνει να χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια σου.

Τρέμεις τη μέρα που θ' αναγκαστείς να πεις το ''ναι''...