Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ... ΜΑΥΡΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ...

Λευκές νύχτες... Μαύροι εφιάλτες...

Όσο κι αν το προσπαθήσεις, δεν ομορφαίνει η ρημάδα η ασχήμια.  Όσο κι αν το παλέψεις, οι αλυσίδες δεν εξαφανίζονται με όμορφα ονόματα και εξωραϊσμένες εκφράσεις. 
Είσαι πάντα εκεί. Και σκύβεις με φόβο το βλέμμα μην τυχόν και δεις όλα εκείνα που δε θέλεις  ν΄αντικρίσεις...

Οι λευκές νύχτες τους σκοτώνουν τους αγώνες, τα όνειρα και τις ελπίδες...

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

ΝΑ ΣΥΝΗΘΙΖΕΙΣ...

Το χειρότερο όλων είναι να συνηθίζεις... Να συνηθίζεις τον πόνο, να βλέπεις τη βαρβαρότητα και να μην σου κάνει εντύπωση καμιά. Να αισθάνεσαι μα να μη νιώθεις το παγωμένο, γυάλινο βλέμμα του ανθρώπου που κάθεται σ’ ένα παγκάκι περιμένοντας το τίποτα.

Το χειρότερο είναι να συνηθίζεις την οσμή του θανάτου...

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

ZERO...

Ένας κόσμος που δεν έχει θέση για τα ‘’μηδενικά’’... Ένας κόσμος άγριος, ψεύτικος, σκληρός. Ένας κόσμος που το φως δεν φτάνει σε όλους τους ανθρώπους, παρά χάνεται στους δαιδαλώδεις διαδρόμους των ανθρώπινων προκαταλήψεων.
Ένας κόσμος όπου όλοι όσοι γεννιούνται με τη σφραγίδα του ‘’μηδέν’’ χαραγμένη στην ψυχή τους, αντιμετωπίζουν από την πρώτη στιγμή της ζωής τους ένα μέλλον προκαθορισμένο, γεμάτο εχθρότητα, διακρίσεις και απομόνωση.


Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

ΚΟΚΚΙΝΟ... ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ...

Κόκκινο... Το χρώμα του Δεκέμβρη... Κόκκινο... Σαν το αίμα που ρέει στο βουνό... Κόκκινο... Το χρώμα του αγώνα και της πάλης... Κόκκινο... Σαν τα όνειρα και τις ελπίδες... Κόκκινο... Σαν την καρδιά που χτυπάει πιο έντονα κάθε φορά που πάει ν' ακολουθήσει την ψυχή... Κόκκινο... Σαν τη λεβεντιά εκείνων που δε λύγισαν... Κόκκινο... Σαν την υπόσχεση μας πως δεν θα τους προδώσουμε...

Κόκκινο το χρώμα του Δεκέμβρη...