Κουράστηκες. Λυγίζεις όπου να ΄ναι, το ξέρεις πια. Το νιώθεις να 'ρχεται και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να το σταματήσεις. Το λυκόφως της ελπίδας... Κοντεύεις δυο χρόνια τώρα. Που είσαι χωρίς δουλειά. Που τριγυρνάς χωρίς σκοπό κι ελπίδα στης απόγνωσης τη μαύρη γειτονιά...
Στην αρχή δεν μπορούσες να το φανταστείς. Βλέπεις, ήταν τότε που πίστευες ακόμα στον εαυτό σου...
Ε, και τι έγινε, ήταν η πρώτη σκέψη σου. Εσύ θα χανόσουν; Τόσοι άνθρωποι πιστεύουν σε σένα, έλεγες και έψαχνες.
 |
Σκοτώνουν την ελπίδα... |