Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014

ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ...

Λένε πως αν κλείσεις για όσο κρατάει μια ανάσα τα μάτια σου κι ονειρευτείς...
Πως αν εμπιστευτείς για μια μονάχα στιγμή την ψυχή σου και την αφήσεις να οδηγήσει τα βήματα σου...
Αν αφήσεις για μια φορά την καρδιά σου να χτυπήσει λιγάκι πιο δυνατά, έτσι όπως εκείνη θέλει...

Λένε πως μπορείς ν' ακούσεις τους ψίθυρους του δάσους...

Λένε πως τότε ίσως και να ταξιδέψεις μέχρι τ’ αστέρια. Και να βρεθείς σε μέρη που δεν τόλμησες ποτέ σου ως τότε να σκεφτείς. Σε μέρη που τα χρώματα χορεύουν αγκαλιά με τις νότες.

Κι όταν κάποτε πίσω ξαναγυρίσεις, ίσως και να καταφέρεις ν’ ακούσεις τα κλαδιά των δέντρων να σου ψιθυρίζουν... Και που ξέρεις; Αν προσπαθήσεις ν’ ακούσεις λιγάκι πιο προσεκτικά, ίσως και να νιώσεις τις δονήσεις εκείνης της μαγικής μουσικής που βγαίνει μέσα από της γης τα σωθικά...

Κι αν καταφέρεις ν’ ακολουθήσεις τον άνεμο, μπορεί μια μέρα κι εσύ να γίνεις μια σκιά σαν εκείνες  που χορεύουν με τις νεράιδες του δάσους.

Μπορεί ακόμα και να καταφέρεις να πετάξεις μέχρι την άκρη του κόσμου. Κι εκεί που ξέρεις; Εκεί μπορεί ακόμα και ν’ αγγίξεις τον ήλιο και να γίνεις ένα μαζί του...
Και να καταφέρεις επιτέλους ν’ ακολουθήσεις το όνειρο σου και ν’ ανακαλύψεις το αληθινό χρυσάφι...  


Για μια εξόρυξη που δε θα γίνει ποτέ...



Το κείμενο το ανέβασα για πρώτη φορά στο αγαπημένο μου, enfo.gr

2 σχόλια:

  1. Στέφανε καλοστέριωτο το νέο σου στέκι που είναι μια εξαιρετική κίνηση δραστηριοποίησης.
    Η αναφορά σου στη δοκιμασία και την αξιέπαινη αντίσταση των κατοίκων της Χαλκιδικής, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Συγχαρητήρια για την ανάρτηση και καλή επιτυχία στο enfo!









    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, σ' ευχαριστώ μέσα απ' την ψυχή μου.
      Μου δίνεις κουράγιο και δύναμη, χαίρομαι αφάνταστα που μοιραζόμαστε κοινές ανησυχίες και αγωνίες...
      Είναι σπουδαίο αλήθεια να έχεις τέτοιους φίλους!

      Διαγραφή