ΚΥΚΛΟΙ...

Μάλλον έτσι  πρέπει να 'ναι τα πράγματα... Τη μιά στιγμή, τα χρώματα να πλημμυρίζουν τον ορίζοντα μου και την αμέσως επόμενη να βάφονται ασπρόμαυρα, σα νά 'ταν ταινία του βωβού κινηματογράφου... Κόκκινα όνειρα σε γκρίζο φόντο... Λέξεις... Σκόρπιες λέξεις... Που χτυπάνε στον τοίχο απέναντι μου και γυρίζουν πάλι πίσω... Πάθη... Και σκέψεις... Σκέψεις πολλές... Που το μυαλό γεμίζουν με συναισθήματα... Και κοντεύυν να το κάνουν να χάνει τα λογικά του... Κι εκεί που ελπίζω, αρχίζω ξανά να φοβάμαι... Να τρέμω... Να πονάω... Κι αμέσως πάλι να ονειρέυομαι... Και να ελπίζω ξανά... Μέχρι να γυρίσω... Και πάλι πίσω... Πίσω στην κατήφεια... Και τη μουντάδα... Έτσι είν' τα πράματα... Πως να τ' αλλάξω;

Απο τη συντροφιά του περιβάλλοντος - environment.gr

Ψάχνω παντού... Ποιό να ν' το μυστικό για να μη γυρνάει η ρόδα; Δεν αντέχω άλλο να ταξιδεύω απ' τη μία άκρη του μυαλού μου στην άλλη... Φοβάμαι τόσο όταν πέφτει το σκοτάδι... Και κρυώνω... Δε θέλω άλλο σκοτάδι... Σε είδα... Έλαμπες... Κια φώτιζε το χαμόγελο σου τα πάντα γύρω... Σε βλέπω και τώρα... Και πάλι... Σ' ακούω κιόλας... Ελπίδα... Τελικά η σωτηρία είναι στον άνθρωπο... Κι η λύτρωση... Δε θα το ξεχάσω... Ποτέ μου... Ελπίζω... Ονειρεύομαι... Και δεν κρυώνω πια... Δωσμου το χέρι σου να στηριχτώ... Κράτα σφιχτά το δικό μου... Στα πάνω και στα κάτω... Στα άγρια... Και στα ήμερα... Κάθε στιγμή... Κάθε λεπτό...

Μόνο με φως νικιέται το σκοτάδι... Μόνο με φως κερδίζεις τη ζωή... Κι όλα εκείνα τα τέρατα που βρίσκουν καταφύγιο στο σκοτάδι, εξαφανίζονται... Σταματούν να σε γεμίζουν εφιάλτες και να στοιχειώνουν τα βήματα σου... Μόνο με φως μπορεί κανείς να αναπνεύσει... Και να γευτεί όλες τις γης τις γεύσεις... Να δει και να μυρίσει τα λουλούδια και να χαρίσει μια αγκαλιά... Μόνο με φως... Μόνο με φως κι αγάπη... Και συντροφιά... Έρωτας... Φως... Και πάλι... Ο αληθινός κύκλος της ζωής...



Αλληλεγγύη... Το φάρμακο για τον ίλιγγο... Αλληλεγγύη... Έρχεται απο κάτω... Απο την καρδιά μας... Δεν κατεβαίνει απο ψηλά... Κι ούτε ξαναφεύγει ποτέ... Γιατί είναι αληθινή ενσυναίσθηση... Είναι απλά να γίνεσαι ένα με τον άλλον... Και να νιώθεις ότι νιώθει αυτός... Να πονάς με τον πόνο του... Και να χαίρεσαι με τη χαρά του... Δεν είναι φιλανθρωπία... Φιλανθρωπία... Πόσο σιχαμένη στ' αλήθεια λέξη... Αλληλεγγύη... Είναι τρόπος ζωής... Είναι η ζωή η ίδια... Με χρώματα... Κι αρώματα... Αλληλεγγύη... Ισορροπία... Της ψυχής... Αλληλεγγύη... Εγώ... Εσύ... Εμείς... Τι όμορφο που είναι το εμείς...

Είμαστε πολλοί... Και είμαστ' ένα... Κι ονειρευόμαστε... Ξανά...