Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΕΛΕΓΑΝ...

Απο μικρό παιδί όλοι σου 'λεγαν να είσαι φρόνιμος πολύ... Όχι μη λες, ξέρουν οι μεγάλοι  και να είσαι ευγενικός και πάντα καθαρός... Τα βιβλία σου να προσέχεις και να τρώς όλο σου το φαγητό... Μόνο έτσι χρήσιμος στην κοινωνία, σου 'λεγαν πως θα γίνεις, ένα μέλος της άξιο σεβασμού... Και συ τους άκουγες κι ας μη την άντεχες αυτή την άγρια μυρωδιά της φορμόλης γύρω σου...



Αργότερα που μεγάλωνες, να αποφεύγεις σου 'λεγαν τις καταχρήσεις... Μην ξενυχτάς, μην πίνεις, μην καπνίζεις, μην ερωτεύεσαι... Μην πιάνεις τη ζωή απ' τον ώμο, μην την ακολουθείς... Είναι βέβαιο, σου λεγαν, πως έτσι θα χαθείς... Μην πιάνεις τον άλλον απ' το χέρι... Χτίσε ένα τοίχο γύρω σου κι ασε την αγάπη έξω κλεισμένη... Μόνο έτσι, σου 'λέγαν, την ευτυχία θα κερδίσεις... Δεν είναι ώρα τώρα να ζήσεις, έχεις καιρό... Έτσι σου έλεγαν αυτοί που όλα τα γνωρίζουν...

 
   Κι εσύ τους άκουγες, τους πίστευες, κοίταζες μόνο τη δουλειά σου... Δεν ενοχλούσες, δε μιλούσες, μόνο απ' την άσφαλτο βάδιζες, σε σκοτεινά μονοπάτια ποτέ δεν περπατούσες... Και βήμα κάτω απ' το πεζοδρόμιο να κάνεις δεν τολμούσες... Μα μια στιγμή που σκόνταψες και κοίταξες γύρω σου απο κάπου να πιαστείς, στήριγμα δε βρήκες... Έψαξες παντού μα κι άλλοι κοίταζαν τη δουλεια τους... Και τη σιωπή δεν τη μπορούσες... Κι έψαχνες να βρεις που κρύφτηκαν όλοι... Δεν την αντέχες άλλο πια αυτή τη μοναξιά... Και πονούσες... Πονούσες πολύ... Κι έχανες το μυαλό σου...

 
Όλα όμως μπορείς, ανάποδα απ' την αρχή πάντα να τα φέρεις... Ποτέ δεν είναι αργά ρότα για ν' αλλάξεις... Και την κουρτίνα ν' ανοίξης, που σου κρύβει τον ήλιο και με σκοτάδι την καρδιά σου που πονάει τη γεμίζει... Όλα γύρω σου μπορείς μονομιάς να τ' αλλάξεις και πίσω σου να πάψεις να κοιτάζεις... Είσαι τόσο δυνατός που μπορείς να κάνεις τα δικά σου τα παιδιά, ακόμα πιο δυνατά απο σένα... Και ν' αφήσεις τη δικιά τους καρδιά ελέυθερη ν' αποφασίσει... Να γίνει μια τεράστια αγκαλιά, χαρά κι αγάπη γεμάτη...


Όλα μπορεί ο άνθρωπος να τα πετύχει... Όλα... Αυτό ποτέ σου μην ξεχάσεις...















 

2 σχόλια:

  1. ευχαριστώ Στέφανε! χρειαζόμουνα να το ακούσω αυτό το όλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλίκη όσο κι αν προσπαθήσουν δε θα μας κάνουν να τα παρατήσουμε... Κι αν δεν τα καταφέρουμε στο τέλος, θα 'χουμε μάθει στα παιδιά μας το πιο σπουδαίο μάθημα: να παλεύουν... Όταν όλα αυτά θα περάσουν, θα είμαστε όλοι μας λιγάκι πιο δυνατοί... Και πολύ πιο σοφοί... Να 'σαι καλά...

      Διαγραφή