Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ...


Ωστε έτσι λοιπόν... Αυτό ήταν το γιατρικό για όλα τα δεινά που ζούμε τα τελευταία χρόνια... Ρε πως δεν το 'χαμε σκεφτεί τόσο καιρό... Δεκατρείς ώρες δουλειά, για έξι μέρες την εβδομάδα... Δουλειά δεν ήθελες κακομοίρη μου τόσο καιρό τώρα; Που μου πήγαινες απ' τ' αξημέρωτα στον Ο.Α.Ε.Δ. της γειτονιάς σου μπας και βρεις κάτι; Πάρε να 'χεις τώρα... Δουλειά να δεις, να φαν' κι οι κότες... Ποιά κρίση και ποιά ανεργία; Ποιά υποαπασχόληση και ποιά έλλειψη επενδύσεων; Ρολόγια θα γίνουμε απ' την πολύ δουλειά...




Τι κι αν μετά απο λίγο καιρό θα συναντάμε τα παιδιά μας τυχαία στο δρόμο και δε θα τ' αναγνωρίζουμε καν... Εμείς δεν είμασταν που γκρίνιαζαμε πως τα σημερινά παιδιά έχουν καταντήσει μαλθακά και απόλυτα εξαρτημένα απ' τους γονείς τους λόγω της υπερπροστασίας μας; Ε, να λοιπόν... Οι δανειστές μας φροντίζουν και για την αγωγή τους τώρα... Αυτόνομα και ανεξάρτητα απο το μαιευτήριο θα μας τα κάνουν... Πανέτοιμα για να βγουν στην παραγωγή απο τα πέντε τους... Τι δηλαδή; Τα παιδάκια στο Πακιστάν και την Ινδία πιό έξυπνα είναι απ' τα δικά μας; Άσε που δε θα 'χουν και τι να κάνουν όλη μέρα αφού τα σχολεία τους θα έχουν μετατραπεί λίαν συντόμως σε μουσεία... Ε ρε σε τι χαζομάρες πετούσαμε τα λεφτά μας ως κράτος τόσα χρόνια... Ακου παιδεία και σχολεία... Απο πόσα περιττά πράγματα θα μας γλυτώσουν ακόμα όλοι αυτοί οι σοφοί...

Και μη μας απασχολεί στιγμή το ότι μετά απο πεντ' έξι χρονάκια θα έχουμε πάει πιθανότατα να συναντήσουμε το δημιουργό μας απο υπερκόπωση... Θα ξεκουραστούμε τότε μια και καλή, βρε αδερφέ... Δικές μας άλλωστε δεν ήταν όλες εκείνες οι διαμαρτυρίες για τη διάλυση των ασφαλιστικών μας ταμείων και την εξομοίωση των συντάξεων με χαρτζιλίκι των εφηβικών μας χρόνων; Να που οι καλοί μας δανειστές φροντίζουν τώρα να μας γλυτώσουν απ' το άγχος του πως θα τα βγάλουμε πέρα όταν γεράσουμε... Έχει δει άραγε κανείς απο μας κανα πεθαμένο να χρειάζεται φάρμακα;



Αμ το άλλο που το πάμε; Με τους μισθούς που μας παρέχει η τρόικα, πάνε στ' αζήτητα γυμναστικές, δίαιτες και όλα τα συναφή κατάλοιπα μεσαιωνικών βασανιστηρίων της ιεράς εξέτασης... Πετσί και κόκκαλο θα μείνουμε... Στυλάκια σκέτα... Μανεκέν θα μας κάνουν... Ποιές μπυροκοιλιές και κυταρίτιδες; Κανονική σύσφιξη κωλιακών θα μας κάνουν κάημερινά... Πέρα απο το ότι με την τιμή που θα έχει η βενζίνη θα ξεπατωθούμε στο περπάτημα... Και τις μέρες που θα 'χει κακοκαιρία, θα φροντίζει ο καλός μας ο εργοδότης να παραμένουμε στο χώρο της εργασίας μας και πέρα απ' το δεκατριάωρο για να γλυτώνουμε το πήγαιν' έλα...

Πως το 'λεγαν εκείνοι οι καλοί κύριοι, εκείνοι ντε, οι ''φίλοι'' μας, πριν απο μισό και βάλε αιώνα; Η εργασία απελευθερώνει; Τώρα κατάλαβα λοιπόν τι ακριβώς εννούσαν... Μας απελευθερώνει απο τα δεσμά του μάταιου τούτου κόσμου... Να ναι καλά οι σημερινοί κληρονόμοι του πνεύματος τους που μας το εξήγησαν...


Με τις υγείες μας κι ευκολοχώνευτα...

  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου