Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΝΕΙΡΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗΣ ΝΥΧΤΟΣ...

Χθες το βράδυ είδα στον ύπνο μου οτι ξυπνήσαμε και έβρεχε τόσο δυνατά που ξέβαψαν όλοι οι άνθρωποι του κόσμου... Δεν μπορούσες πια να ξεχωρίσεις ποιός ήταν λευκός και ποιός μαύρος... Ποιός ανήκε στην κίτρινη φυλή και ποιός ήταν ερυθρόδερμος... Κι όταν πήγα να ρωτήσω αν κάποιος γνώριζε τι 'χε γίνει, είδα μ' έκπληξη πως όλοι μας μιλούσαμε την ίδια γλώσσα... Και πως η λέξη Θεός προφερόταν το ίδιο απ' όλους τους ανθρώπους...



Χθες το βράδυ είδα στον ύπνο μου πως ο πόλεμος ήταν παράνομος... Και πως οι άνθρωποι πια δεν θα χρειαζόταν πια να ξαναφύγουν απ' τα σπίτια τους κυνηγημένοι, γυρνώντας απο δω κι απο κει, σκλάβοι αληθινοι... Είδα πως οι ισχυροί αυτού του κόσμου δεν άντεξαν κι έφυγαν σ' άλλους πλανήτες, μακρινούς, αφού εδώ πια ήταν αδύνατον να συνεχίσουν να έχουν σκλάβους...

Χθες το βράδυ είδα στον ύπνο μου έναν κόσμο που κανένας δεν πεινούσε... Έναν κόσμο που ο φόβος ήταν μια ξεχασμένη λέξη και το κρύο δεν υπήρχε πια στις ψυχές των ανθρώπων... Εναν κόσμο που κανένας δε ντρεπόταν να πει σ' αγαπώ... Έναν κόσμο που στην αγκαλιά μας χωρούσαν όλοι και δεν έμενε κανείς μα κανείς έξω...
 
 

Χθες το βράδυ είδα έναν κόσμο που τα παιδιά ήταν τα πρώτα που έχασαν το χρώμα τους και έγιναν όλα μια παρέα κι έπαιζαν μαζί ανέμελα... Δίχως να φοβούνται, δίχως να πεινάνε ή να κρυώνουν... Και το 'να έδινε  το  χέρι του στο άλλο χωρίς ν' ανησυχεί μην τυχόν και μπερδευτούν τα χρώματα τους... Τα είδα να πηγαίνουν όλα σε σχολεία όμορφα και καθαρά... Σχολεία ζεστά, περιποιημένα και φροντισμένα με αγάπη, γεμάτα χαμόγελα με την ευτυχία να περισεύει στα μάτια τους...

Χθες το βράδυ είδα στν ύπνο μου έναν κόσμο που κυβερνούσαν τα παιδιά... Και που το παιχνίδι ήταν υποχρεωτικό για όλους, μικρούς και μεγάλους... Και που ολυμπιονίκης μεγάλος και τρανός ήταν όποιος γελούσε πιο δυνατά... Είδα ένα κόσμο που δεν υπήρχε χρήμα και που όλες οι συναλλαγές γινόταν ανταλλάσοντας χαμόγελα και ζαχαρωτά... Έναν κόσμο που δεν είχε πια τράπεζες και κοινοβούλια, ανάκτορα και μυστκές στοές αλλά μόνο κήπους και παιδικές χαρές...

   

Χθες το βράδυ ονειρεύτηκα... Κι ήταν στ' αλήθεια τόσο όμορφο...     

3 σχόλια: