Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Η ΑΛΛΗ ΑΘΗΝΑ, Η ΑΘΗΝΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ...

Κάτω απ' τα ξεφτισμένα στολίδια της Αθήνας της κρίσης, κρύβεται μια άλλη Αθήνα... Μια Αθήνα ζωντανή, μια Αθήνα που αντιστέκεται και που παλεύει να μείνει όρθια... Γεμάτη αρώματα φρέσκα και χρώματα που σου φέρνουν μια ζαλάδα γλυκιά, απ' τα παλιά φερμένη...  Μια Αθήνα που εκεί που είσαι βέβαιος πως είναι έτοιμη να γονατίσει μπροστά στο δήμιό της, σηκώνεται όρθια και γεμίζει ενέργεια και ελπίδα οτιδήποτε αγγίζει... Μια Αθήνα που νικάει την πείνα του κορμιού και της ψυχής της με τη συμμετοχή και την αλληλεγγύη...


Μόλις χαμηλώσουν τα φώτα στα πολυκαταστήματα, μόλις κλείσουν οι προβολείς που σκοτεινιάζουν τη ματιά και τυφλώνουν το μυαλό σου, ξεπηδάει μια πολύχρωμη Αθήνα που παίζει με τις νότες και μιλάει στην παγκόσμια γλώσσα... Μια Αθήνα που δεν τη νοιάζουν οι δείκτες και τα νούμερα, τα χρώματα κι οι ταυτότητες, μια πόλη που ποτέ της δε διαβάζει την πρώτη τη σελίδα... Μια Αθήνα που μαγειρεύει για να χορτάσει όλους όσους πεινάνε, μια Αθήνα που μοιράζεται και υποφέρει με τον πόνο του διπλανού της... Μια Αθήνα που σιχαίνεται τη φιλανθρωπία, δεν της πάει να κατεβαίνει απο ψηλά ως Θεά και αμέσως πάνω με αηδία να ξανανεβαίνει... Αλλά μονάχα πασχίζει να κρατήσει τον αδερφό της χωρίς να φοβάται μην τυχόν και βαφτέι με το χρώμα του...


Αν ψάξεις λίγο, δεν μπορεί να μην τη συναντήσεις... Δεν μπορεί να μην ακούσεις τα ποιήματα που ακόμα γράφει ή τα βιβλία που τυπώνει μόνη της... Δεν γίνεται να μη βρεθείς σε μια απο τις δωρεάν θεατρικές παραστάσεις που σκαρώνει σαν αντίδοτο στην επίπεδη σκηνή που πάνε να της επιβάλλουν... Δεν είναι δυνατόν να μη σε συνεπάρει η ζωντάνια κάποιου αυτοσχέδιου πάρτυ ή να μείνεις έξω απ' τις κουβέντες που μόνο φίλοι μεταξύ τους λένε... Δεν μπορεί αν ψάξεις λίγο, την Αθήνα που ζει να μην πετύχεις... Είναι η Αθήνα που η καταστολή έχει βάλει στο στόχαστρο της γιατί κουνάει τα νερά που γιναν έλη... Είναι η Αθήνα που θέλουν να την κρύβουν γιατί τους ξεγυμνώνει... Είναι η Αθήνα που εμπνέει κι ονειρεύεται... Αυτή την Αθήνα δε θα την δεις ποτέ της να διπλοπαρκάρει, ούτε πεζοδρόμια να καβαλάει... Είναι η Αθήνα που φορτώνει τα όνειρά της πάνω σ' ένα ποδήλατο και καβαλάει τους δρόμους...


Πίσω απ' την Αθήνα που όλοι σιχαίνονται, βρίσκεις την Αθήνα που ονειρεύεσαι... Μια πόλη που ουρλιάζει για την ακούσουν, που ζει, αναπνέει, ονειρεύεται και σκέφτεται... Μια Αθήνα που ποτέ τους δε θα καταλάβουν όσοι έχουν μάθει να ψωνίζουν απ' τη βιτρίνα και να στολίζουν τον ύπνο τους όχι με όνειρα αλλά με τηλεόραση... Μια Αθήνα που μπορεί ο ουρανός της να πάρει το χρώμα της φωτιάς που έχει η ψυχή της... Πίσω απο τις δόσεις των μεγάλων πολυκαταστημάτων, κρύβεται μια Αθήνα που γουστάρει να μοιράζεται τον παλιό της καναπέ και χαρίζει τα βιβλία που διάβασε σε πείσμα της Χρύσας που αποφάσισε οτι το Χρησηίδα της ταιριάζει περισσότερο... Πίσω απο τις πομπώδεις αποστολές ελεημοσύνης που το βράδυ θα δεις στα δελτία του MEGA ή του ΣΚΑΙ, βρίσκεται ή Αθήνα που βοηθάει γιατί το νιώθει... Η Αθήνα που γιατρέυει τον πόνο της με την ανακούφιση του άλλου... Και θα 'ναι πάντα μπροστά στις διαδηλώσεις και στις πορείες η κεφαλή...


Κι αυτή την Αθήνα, μόνο αν την ψάξεις καλά θα τη βρεις... Μένει καλά κρυμμένη απο τα βάρβαρα μάτια... Γιατί δεν της αρέσει η ξιπασιά και η καυχησιά... Κι έχει το βλέμμα της πάντα στην καρδιά και στην ψυχή κολλημένο... Κι όσο κι αν προσπαθούν τα λαμπερά στολίδια να την κρύψουν, δε θα τα καταφέρουν ποτέ τους να το κάνουν... Εκείνη θ' ανεβαίνει πάντοτε την Ιπποκράτους ψάχνοντας για παλιά, ανεκτίμητα βιβλία... Μη φοβάσαι, το χυδαίο δεν μπορεί να νικήσει το ζωντανό... Δεν είναι δυνατόν να το νικήσει... Κι ο θάνατος πάντοτε θα γονατίζει μπροστά στο μεγαλείο της ζωής...



Εγώ αυτή την Αθήνα, αυτήν την Ελλάδα ερωτεύτηκα... Γι αυτήν γράφω και πονάω... Εσύ;






4 σχόλια:

  1. Και εγώ απόλυτα μαζί σου Στέφανε, ένα μεγάλο μπράβο στην ψυχή σου που αντιστέκεται και δίνει κουράγιο στους υπολοίπους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' αυτό είμαστε όλοι μας ένα, φίλε μου Θάνο... Μόνο μαζί μπορούμε να ξανακερδίσουμε τα όνειρά μας...

      Διαγραφή
  2. Μεγαλώσαμε σε μια άλλη Αθήνα, σε μια άλλη Ελλάδα και αυτή κρύβουμε μέσα στην ψυχή μας και είναι αυτές οι εικόνες που μας κάνουν ακόμα και στην σημερινή εποχή της κατάθλιψης να ελπίζουμε και να ονειρευόμαστε.
    Η αντίσταση θεριεύει μέσα από τα όνειρα και την ελπίδα αρκεί να πιστέψουμε ότι μπορούμε να τα πραγματοποιήσουμε και να κάνουμε και τους άλλους να το πιστέψουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε μου Γιώργο, ακριβώς έτσι είναι τα πράγματα... Όταν μπορέσουμε να ξαναδούμε μέσα στον εαυτό μας την ομορφιά που έχουμε κρύψει όλ' αυτά τα χρόνια, θα μπορέσουμε να σηκωθούμε και πάλι όλοι μαζί...

      Διαγραφή